Vena cava superior syndroom
Drs. R.C.G. Bruijnen
Voorzitter(s): C. Wijnhorst, vaatlaborant, Ikazia Ziekenhuis, Rotterdam & drs. L.C. Huisman, vaatchirurg, Flevoziekenhuis, Almere
11:50 - 12:00u
in Sorbonne zaal
Deze presentatie geeft een overzicht van de definitie, presentatie, oorzaken en behandeling van het vena cava superior syndroom. "Superior Vena Cava Syndroom" omvat een verzameling van symptomen die wordt veroorzaakt door obstructie van bloedflow naar het rechterhart ter hoogte van de Vena Cava Superior.
Klassieke symptomen zijn onder andere zwelling van gelaat, hals en bovenste extremiteiten met dilatatie van venen en collateraalvorming, hoesten, dyspneu en stridor. In ernstige gevallen kan er belemmering van de ademwegen en cerebraal oedeem optreden, mogelijk zelfs met de dood tot gevolg. Sinds de eerste beschrijving van dit symptoom in 1757, is er een verschuiving opgetreden van historisch meer infectieuze naar heden ten daags hoofdzakelijk maligne oorzaak van obstructie. Van de benigne oorzaken is er een groeiende component die wordt veroorzaakt door vaatwandschade veroorzaakt door centraal veneuze katheters en pacemakers.
Na het stellen van de diagnose op klinische gronden kan er beeldvormend onderzoek worden ingesteld in de vorm van duplex echografie, CT, MRI en venografie. Hiermee kan worden bepaald wat de onderliggende oorzaak is, wat de uitbreiding is van de ziekte en of er sprake is van intraluminaal trombus. De behandeling bestaat enerzijds uit ondersteunende maatregelen en noninvasieve therapieën zoals chemo- en radiatie therapie en anderzijds uit invasieve therapie in de zin van (bypass)chirurgie of endovasculaire therapie. Endovasculaire therapie door middel van PTA en stentplaatsing heeft de laatste decennia een technisch grote ontwikkeling doorgemaakt en wordt steeds meer geaccepteerd als de eerste keus van behandeling, maar kent ook nadelen en complicaties. Een nieuwe ontwikkeling is het gebruik van gecoverde stents.
